Այս ընթացքում պլեբեյները չունեին քաղաքական իրավունքներ և չէին կարող ազդել Հռոմեական իրավունքի վրա: … Թեև պլեբեյներից յուրաքանչյուրը պատկանում էր որոշակի կուրիայի, միայն հայրապետները կարող էին իրականում քվեարկել Կուրիատների ասամբլեայում: Պլեբեյների խորհուրդը սկզբնապես կազմակերպվել էր Պլեբների տրիբունների գրասենյակի շուրջ մ.թ.ա. 494 թվականին:
Ի՞նչ իրավունքներ ունեին պլեբեյները:
Վերջապես, մ. կամ մերժել օրենքները: Այս պլեբեյական ժողովները նաև առաջադրեցին հյուպատոսներին, ամբիոններին և Սենատի անդամին։
Ե՞րբ են պլեբեյները ձեռք բերել ձայնի իրավունք։
Չնայած պլեբեյները ձեռք էին բերել որոշ կարևոր իրավունքներ, նրանք դեռ ավելի քիչ իշխանություն ունեին, քան պատրիցիները: Հաջորդ 200 տարիների ընթացքում պլեբեյները մի շարք բողոքի ցույցեր կազմակերպեցին՝ աստիճանաբար քաղաքական հավասարություն նվաճելու համար: Վերջապես, մ.թ.ա.-ին պլեբեյները իրավունք ստացան ընդունել օրենքներ բոլոր հռոմեացի քաղաքացիների համար:
Հռոմեական քաղաքացիներն ունե՞ն ընտրելու իրավունք։
Քաղաքացիությունը Հին Հռոմում (լատիներեն՝ civitas) արտոնյալ քաղաքական և իրավական կարգավիճակ էր, որը տրվում էր անհատներին՝ կապված օրենքների, սեփականության և կառավարման հետ: … Նման քաղաքացիները չէին կարող քվեարկել կամ ընտրվել հռոմեական ընտրություններում: Ազատները նախկին ստրուկներ էին, որոնք ձեռք էին բերել իրենց ազատությունը։
Պլեբեյները համարվու՞մ էին քաղաքացիներ:
Պլեբեյ տերմինը վերաբերում է բոլոր ազատ հռոմեացի քաղաքացիներին, ովքեր չեն եղել պատրիցիայի, սենատորական կամ ձիասպորտի դասերի անդամ: Պլեբեյները Հռոմի միջին աշխատող քաղաքացիներ էին` ֆերմերներ, հացթուխներ, շինարարներ կամ արհեստավորներ, ովքեր քրտնաջան աշխատում էին իրենց ընտանիքները պահելու և իրենց հարկերը վճարելու համար:
