Բարեթն ասաց, որ ինչպես այսօր մեր շրջապատի կենդանիները, դինոզավրերն էլ ունեին ատամներ, որոնք հարմարեցված էին այն ամենին, ինչ ուտում էին: Այսպիսով, մսակերները կամ մսակերները ունեին դանակի ծայրի պես սուր, ատամնավոր ատամներ։ Բուսակերները կամ բույսի - ը ուտում էին ատամներ, որոնք նախատեսված էին բույսերը տրորելու և մանրացնելու համար, շատ նման կովի:
Ինչպիսի՞ ատամներ ունեին բուսակեր դինոզավրերը:
Լայն, հարթ ատամները ծայրերով ցույց են տալիս, որ դինոզավրը բուսակեր էր, խոտակեր: Ատամներն օգտագործվում էին կոշտ բուսականությունը տրորելու և մանրացնելու համար։
Բուսակեր դինոզավրերը ատամներ ունե՞ն։
Որոշ բուսատեսակ- ուտող դինոզավրեր յուրաքանչյուր երկու ամիսը մեկ նոր ատամներ են աճեցնում, ընդ որում ամենամեծ բուսակերներից ոմանք յուրաքանչյուր 35 օրը մեկ փոխարինող ատամ են զարգացնում, որպեսզի իրենց ցողունը շատ չմաշվի: Նոր հետազոտությունները պարզում են ամբողջ այդ բուսականությունը:
Ո՞ր դինոզավրերն ատամներ չունեին։
Որոշ դինոզավրեր, ինչպիսիք են Օռնիտոմիմուսը և Գալիիմուսը, չունեին ատամներ:
Ինչպե՞ս կարող եք որոշել՝ դինոզավրը մսակեր է, թե խոտակեր:
Սուր, սրածայր ատամներով դինոզավրերը, որոնք քայլում էին երկու ոտքերի վրա, մսակերներ (մսակերներ); Դինոզավրերը ավելի հարթ, կրճտացող ատամներով, որոնք քայլում էին չորս ոտքերի վրա (ամբողջ կամ որոշ ժամանակով) բույսեր ուտողներ էին։
