տրինիտրոտոլուոլ. [tri-ni″tro-tolʓu-ēn] TNT՝ բարձր պայթուցիկ, որը ստացվում է տոլուոլից; այն երբեմն թունավորումներ է առաջացնում նրանց մոտ, ովքեր աշխատում են դրա հետ, որը նշանավորվում է դերմատիտով, գաստրիտով, որովայնի ցավով, փսխումով, փորկապությամբ և փորկապությամբ:
Ինչի՞ համար է օգտագործվում տրինիտրոտոլուենը:
❖ TNT-ն ամենաշատ օգտագործվող ռազմական պայթուցիկներից է, մասամբ ցնցումների և շփման նկատմամբ իր անզգայունության պատճառով: Այն լայնորեն օգտագործվել է պայթուցիկների արտադրության մեջ 20-րդ դարի սկզբից և օգտագործվում է ռազմական արկերի, ռումբերի և նռնակների մեջ (U. S. Army 1984; ATSDR 1995; Cal/EPA 2010):
Ինչպե՞ս է արտադրվում տրինիտրոտոլուենը:
❖ TNT-ն դեղին, առանց հոտի պինդ նյութ է, որը բնականաբար չի հանդիպում շրջակա միջավայրում:Այն ստացվում է տոլուոլը միացնելով ազոտային և ծծմբական թթուների խառնուրդին (ATSDR 1995): ❖ Դա բարձր պայթյունավտանգ, մեկ օղակով նիտրոարոմատիկ միացություն է, որը բյուրեղային պինդ է սենյակային ջերմաստիճանում (CRREL 2006):
Ինչի՞ համար է կարճ TNT-ը:
Տրինիտրոտոլուոլ (TNT), գունատ դեղին, պինդ օրգանական ազոտային միացություն, որն օգտագործվում է հիմնականում որպես պայթուցիկ, պատրաստված տոլուոլի փուլային նիտրացիայի միջոցով:
Ինչպե՞ս է աշխատում TNT ռումբը:
TNT-ը պայթուցիկ է երկու պատճառով. TNT-ը կազմված է ածխածնի, թթվածնի և ազոտի տարրերից Երբ TNT-ն պայթում է, այն ձևավորում է մի քանի կովալենտ գազեր՝ CO, CO 2 և N2, որոնք շատ կայուն են: Այս շատ ցածր էներգիայի (կայուն) կապերի արտադրությունը նշանակում է, որ մեծ քանակությամբ էներգիա է ազատվում:
