Ինչպե՞ս է դիպլոիդիան օգնում պահպանել գենետիկական տատանումները: Այն թույլ է տալիս ռեցեսիվ ալելներին, որոնք ներկայիս միջավայրում չեն կարող լինել բարենպաստ, պահպանվեն գենոֆոնդում՝ հետերոզիգոտների տարածման միջոցով: … Նոր ալելների վերջնական աղբյուրը մուտացիաներ են, պատահական փոփոխություններ օրգանիզմի ԴՆԹ-ի նուկլեոտիդային հաջորդականություններում:
Ինչպե՞ս է գերիշխողությունը պահպանում գենետիկական տատանումները:
Գերակշռումը պահպանում է երկու ալելները պոպուլյացիայի մեջ՝ հասնելու պոպուլյացիայի առավելագույն ընդհանուր համապատասխանությանը (Նկար 23): Հավասարակշռության հաճախականությունները կախված են ընտրության գործակիցների՝ s և t արժեքներից՝ անկախ ալելների սկզբնական հաճախականություններից։ Այս պահին հավասարակշռությունը կայուն է։
Ինչպե՞ս են տեսակները պահպանում գենետիկ տատանումները:
Գենետիկական տատանումները կարող են առաջանալ մուտացիա (որը կարող է ստեղծել բոլորովին նոր ալելներ պոպուլյացիայի մեջ), պատահական զուգավորում, պատահական բեղմնավորում և մեյոզի ժամանակ հոմոլոգ քրոմոսոմների միջև վերահամակցում (որը վերափոխվում է): ալելներ օրգանիզմի սերունդներում):
Հավասարակշռված ընտրությունը պահպանո՞ւմ է գենետիկական տատանումները:
Հավասարակշռող ընտրությունը նկարագրում է հարմարվողական ուժերի մի շարք, որոնք պահպանում են գենետիկ տատանումները ավելի երկար, քան սպասվում էր պատահական պատահականությամբ Այն կարող է ունենալ բազմաթիվ պատճառներ, այդ թվում՝ հետերոզիգոտ առավելություն, բացասական հաճախականությունից կախված ընտրություն, և շրջակա միջավայրի տարասեռությունը տարածության և ժամանակի մեջ:
Ինչպե՞ս են հետերոզիգոտները պահպանում փոփոխականությունը պոպուլյացիայի մեջ:
Պոպուլյացիայի միջին մարզավիճակը (վերևում) և ալելի հաճախականության փոփոխություն A1 (ներքևում) հետերոզիգոտի առավելությունների օրինակով. 2 ալել.… Դրա կայունությունը նշանակում է, որ ընտրության այս ձևը պահպանում է բնակչության տատանումները: Այս հավասարակշռության հաճախականությունը նաև առավելագույնի է հասցնում բնակչության միջին պատրաստվածությունը:
