Էվտրոֆիկացիա լճի բնական ծերացումն է ջրի կենսաբանական հարստացման միջոցով: Երիտասարդ լճում սառը և մաքուր ջուրը մեծ կյանք չի ապահովում: … Քանի որ լճի բերրիությունը մեծանում է, բուսական և կենդանական կյանքը սկսում է զարգանալ, իսկ օրգանական մնացորդները սկսում են կուտակվել լճի հատակին:
Ի՞նչ է պատահում լճի հետ, երբ այն ծերանում է:
Լճի բնական ծերացումը տեղի է ունենում շատ դանդաղ, հարյուրավոր և նույնիսկ հազարավոր տարիների ընթացքում: … Լճի բույսերն ու ջրիմուռները կամաց-կամաց մահանում են: Լճի վերին շերտի տաք, ծանծաղ ջուրը հանգեցնում է բույսերի և ջրիմուռների քայքայմանը, և ի վերջո նրանք սուզվում են դեպի ավազան:
Ի՞նչ է պատահում լճի հետ, երբ տեղի է ունենում էվտրոֆիկացիա:
էվտրոֆիկացիա, ֆոսֆորի, ազոտի և բույսերի այլ սննդանյութերի կոնցենտրացիայի աստիճանական աճ ծերացող ջրային էկոհամակարգում, ինչպիսին է լճը: Նման էկոհամակարգի արտադրողականությունը կամ պտղաբերությունը բնականաբար աճում է, քանի որ ավելանում է օրգանական նյութի քանակը, որը կարող է տրոհվել սննդանյութերի։
Ինչպե՞ս է տեղի ունենում բնական էվտրոֆիկացումը:
Եվտրոֆիկացումը բնական գործընթաց է, որը առաջանում է սնուցիչների կուտակումից լճերում կամ այլ ջրային մարմիններում… Մահացած ջրիմուռների քայքայվող գորգերը կարող են ջրի մեջ գարշահոտ համ և հոտ առաջացնել; բակտերիաների կողմից դրանց քայքայվելը սպառում է ջրից լուծված թթվածինը՝ երբեմն առաջացնելով ձկների սպանություն:
Ի՞նչ է տեղի ունենում էվտրոֆիկացիայի ժամանակ:
Վնասակար ջրիմուռների ծաղկումը, մեռած գոտիները և ձկների սպանությունը գործընթացի արդյունք են, որը կոչվում է էվտրոֆիկացիա, որը տեղի է ունենում, երբ միջավայրը հարստանում է սննդանյութերով՝ ավելացնելով բույսերի քանակը և ջրիմուռների աճը դեպի գետաբերաններ և ափամերձ ջրեր։
