Անգլերենում կան երկու տեսակի ձայնավոր հնչյուններ՝ միոֆթոնգներ և երկֆթոնգներ… Դիֆթոնգ բառը ծագում է լատիներեն «diphthongus» և հունարեն «diphthongos» բառից, որը նշանակում է: «Ունենալով երկու ձայն»: Դիֆթոնգները սկսվում են մեկ ձայնավոր հնչյունից և փոխվում են նույն վանկի մեկ այլ ձայնավորի:
Քանի՞ ձայն են տալիս ձայնավորները:
Ամերիկյան անգլերեն խոսողների մեծամասնության համար կան 14 ձայնավոր հնչյուններ, կամ 15, եթե ձայնավորման ձայնը ներառենք այնպիսի բառերում, ինչպիսին թռչունն է և իրը:
Կարո՞ղ են ձայնավորները մեկից ավելի հնչյուններ հնչեցնել:
Մեկ ձայնավորը կարող է ներկայացնել մեկից ավելի հնչյուն: Ձայնավորները կարող են աշխատել այլ տառերի հետ՝ կա՛մ բաղաձայնների, կա՛մ այլ ձայնավորների հետ՝ ներկայացնելու տարբեր հնչյուններ:
Ձայնավորները հնչյուններ ունե՞ն:
Ձայնավորը վանկ խոսքի հնչյուն է, որն արտասանվում է առանց որևէ խստության ձայնային տրակտում: Ձայնավորները խոսքի հնչյունների երկու հիմնական դասերից մեկն են, մյուսը՝ բաղաձայնը: Ձայնավորները տարբերվում են որակով, բարձրությամբ և նաև քանակով (երկարությամբ):
Ինչպե՞ս են աշխատում ձայնավորները:
Մեկ ձայնավորը վանկի վերջում է: Երկու ձայնավոր աշխատում են միասին՝ ցույց տալու մեկ երկար ձայնավոր ձայն… Մենք ասում ենք. «Երբ երկու ձայնավոր քայլում են, առաջինը խոսում է»: Երկու ձայնավոր աշխատում են միասին՝ ցույց տալով մեկ երկար ձայնավոր ձայն, բայց դրանք բաժանվում են բաղաձայնով։
