Եբրայերենում saraph բառը նշանակում է «այրվող» և օգտագործվում է 7 անգամ եբրայերեն Աստվածաշնչի ողջ տեքստում որպես գոյական, սովորաբար «օձ» նշանակելու համար, երկու անգամ: Թվերի գրքում, մեկ անգամ՝ Երկրորդ Օրինաց գրքում և չորս անգամ՝ Եսայիա գրքում (6:2–6, 14:29, 30:6):
Ի՞նչ են խորհրդանշում սերաֆիմները:
Քրիստոնեական հրեշտակաբանության մեջ սերաֆիմները ամենաբարձր աստիճանի երկնային էակներն են հրեշտակների հիերարխիայում: Արվեստում քառաթև քերովբեները ներկված են կապույտ (խորհրդանշում է երկինքը) և վեցաթև սերաֆիմները կարմիր ( կրակը խորհրդանշող):
Ի՞նչ է եբրայերեն օձ բառը Ծննդոց 3-ում:
Եբրայերեն נָחָשׁ (Նաչաշ) բառն օգտագործվում է օձին նույնականացնելու համար, որը հայտնվում է Ծննդոց 3:1-ում, Եդեմի պարտեզում:Ծննդոցում օձը ներկայացված է որպես խաբուսիկ արարած կամ խաբեբա, ով լավ է քարոզում այն, ինչ Աստված արգելել էր և առանձնահատուկ խորամանկություն է ցուցաբերում իր խաբեության մեջ:
Սերաֆիմները Հրեշտակապետե՞ր են։
Հրեշտակապետերը, ովքեր օգնում են առաջնորդել սերաֆիմներին, են Սերաֆիելը, Միքայելը և Մետատրոն… Սերաֆիելը մնում է դրախտում՝ առաջնորդելով մյուս սերաֆի հրեշտակներին մշտապես փառաբանել Աստծուն երաժշտության և երգելու միջոցով: Միքայելը հաճախ է ճանապարհորդում երկնքի և երկրի միջև՝ կատարելով իր պարտականությունները որպես հրեշտակ, որը պատասխանատու է Աստծո բոլոր սուրբ հրեշտակների համար:
Ո՞վ է Աստծո բարձրագույն հրեշտակը:
Սերաֆիմ-ը հրեշտակների բարձրագույն դասն է և նրանք ծառայում են որպես Աստծո գահի խնամակալներ և անընդհատ փառաբանում են Աստծուն «Սուրբ, սուրբ, սուրբ է Ամենակարող Տերը. ամբողջ երկիրը լի է նրա փառքով»։
