Նշնչելիս դիֆրագմը կծկվում և հարթվում է, իսկ կրծքավանդակի խոռոչը մեծանում է: Այս կծկումը ստեղծում է վակուում, որը օդը քաշում է դեպի թոքեր։ Արտաշնչելուց հետո դիֆրագմը թուլանում է և վերադառնում իր գմբեթավոր ձևին, և օդը դուրս է գալիս թոքերից:
Արդյո՞ք դիֆրագմը ներշնչելիս կծկվում է վերև, թե վար:
Երբ դուք ներշնչում եք, ձեր դիֆրագմը կծկվում է (ձգվում) և հարթվում՝ շարժվելով ներքև դեպի ձեր որովայնը Այս շարժումը ստեղծում է վակուում ձեր կրծքավանդակում՝ թույլ տալով, որ ձեր կրծքավանդակը ընդլայնվի (ստացեք ավելի մեծ) և օդ քաշեք: Երբ դուք արտաշնչում եք, ձեր դիֆրագմը թուլանում է և նորից թեքվում, քանի որ ձեր թոքերը դուրս են մղում օդը:
Ի՞նչ է տեղի ունենում դիֆրագմայի հետ, երբ դուք ներշնչում եք:
Շնչելու (ներշնչելու համար) դուք օգտագործում եք ձեր կողոսկրի մկանները՝ հատկապես հիմնական մկանը՝ դիֆրագմը: Ձեր դիֆրագմը ձգվում և հարթվում է, ինչը թույլ է տալիս օդը ներծծել ձեր թոքերը: Արտաշնչելու համար ձեր դիֆրագմը և կողոսկրի մկանները հանգստանում են։
Ե՞րբ են շարժվում դիֆրագմայի կծկումները:
Երբ դիֆրագմը կծկվում և շարժվում է ներքև, կրծքավանդակի խոռոչը մեծանում է՝ նվազեցնելով թոքերի ներսում ճնշումը: Ճնշումը հավասարեցնելու համար օդը մտնում է թոքեր: Երբ դիֆրագմը թուլանում է և հետ է շարժվում վերև, թոքերի և կրծքավանդակի պատի առաձգականությունը օդը դուրս է մղում թոքերից:
Ի՞նչ է տեղի ունենում ներշնչման և արտաշնչման ժամանակ:
Ինհալացիայի ընթացքում թոքերը ընդարձակվում են օդով և թթվածինը ցրվում է թոքերի մակերեսով՝ մտնելով արյան հոսք: Արտաշնչման ժամանակ թոքերը դուրս են մղում օդը, իսկ թոքերի ծավալը նվազում է։
