Ռադիոհաճախական աբլյացիայի (RFA) առաջին հայտնի կիրառումը եղել է 1931-ին, երբ Կրիշները բուժել է եռյակի նեվրալգիան գազերի գանգլիոնի ջերմակոագուլյացիայի միջոցով: 1950-ականների վերջին առաջին կոմերցիոն ռադիոհաճախականության մեքենան հասանելի դարձավ Կոսմանի և Արոնուի աշխատանքի շնորհիվ:
Ե՞րբ է առաջին անգամ օգտագործվել ռադիոհաճախական աբլյացիան:
09 Oct Ռադիոհաճախականության աբլյացիայի երկար պատմություն
Սա, բնականաբար, նվազեցնում է ցավի ազդանշանները, որոնք ուղարկվում են այդ տարածք՝ առանց դեղամիջոցների կամ ինվազիվ միջամտությունների: Դա կարող է թվալ որպես պարզ հրաշք և ձեզ զարմացնել, թե ինչու նախկինում ոչ ոք չէր մտածել դրա մասին, բայց RFA-ն իրականում գոյություն ունի 1931-ից:
Որքա՞ն ժամանակ է անցել նյարդերի աբլյացիան:
Առաջին անգամ օգտագործվել է ցածր մեջքի ցավը բուժելու համար Shealy-ի կողմից (12) 1975-ին, RFA-ն ընթացակարգ է, որը կարող է առաջարկել ցածր մեջքի ցավի թեթևացում այն հիվանդների համար, ովքեր չունեն հայտնի պաթոլոգիա (վարակ, ուռուցք, կոտրվածք կամ օստեոպորոզ): Պրոցեդուրայի ընթացքում բարձր հաճախականության էլեկտրական հոսանք անցնում է մեկուսացված ասեղով:
Ո՞վ է հորինել սրտի աբլյացիան:
Մոտ 40 տարի առաջ Melvin Scheinman, MD, և ուրիշների կողմից սրտի աբլացիայի ոլորտում պիոներական աշխատանքի շնորհիվմոտ 40 տարի առաջ հարյուրավորների համար բաց սրտի վիրահատության կամ երկարատև դեղորայքային թերապիայի անհրաժեշտություն AF կամ սրտի ռիթմի այլ լուրջ խանգարումներով հազարավոր հիվանդներ գրեթե վերացվել են:
Ի՞նչը կարող է սխալ լինել ռադիոհաճախական աբլյացիայի դեպքում:
Ռադիոհաճախական աբլյացիայի պրոցեդուրաների հետ կապված ռիսկեր:
Ասեղ տեղադրելու ժամանակ շրջակա արյունատար անոթների և նյարդերի վնասում, որը հանգեցնում է ավելորդ արյունահոսության և/կամ անդառնալի նյարդաբանական վնասների՝ առաջացնելով երկարատև թմրություն և քորոց Թիրախային նյարդին հարող կառույցների ջերմային վնաս
