Pseudepigrapha-ն, ընդհանուր առմամբ, թվագրվում է Երկրորդ տաճարի և վաղ քրիստոնեական ժամանակաշրջանից՝ մոտ 200 մ.թ.ա. մինչև մ.թ. 200 թ. Թեև տերմինն ինքնին բխում է հունարենից, որը նշանակում է «սխալ վերագրված», կեղծ պիգրաֆիկ տեքստերի գործառույթն ավելի բարդ է, քան ժամանակակից հասարակության մեջ պարզապես կեղծիք:
Որտեղի՞ց է առաջացել կեղծ պիգրաֆան:
Pseudepigrapha-ն գալիս է հունարեն գոյականից, որը նշանակում է կեղծ մակագրությամբ կամ անվանումով գրություններ; Այնուամենայնիվ, վաղ քրիստոնեության և հուդայականության շուրջ ժամանակակից երկխոսության մեջ այն հասել է ոչ կանոնական գրությունների (այսինքն՝ Կտակարանը Հոբի, 1 Ենոքի, Արիստեասի նամակը) ըստ բողոքական աստվածաշնչյան կանոնի::
Արդյո՞ք կեղծ պիգրաֆիան Աստվածաշնչում է:
կեղծ պիգրաֆա, աստվածաշնչյան գրականության մեջ, աստվածաշնչյան ոճի վրա ազդող ստեղծագործություն և սովորաբար կեղծ կերպով վերագրելով հեղինակությունը աստվածաշնչյան որևէ կերպարի: Pseudepigrapha-ն ներառված չէ որևէ կանոնում:
Ո՞րն է տարբերությունը Apocrypha-ի և pseudepigrapha-ի միջև:
Ապոկրիֆներն ինքնին են եբրայերեն Աստվածաշնչից դուրսկանոնից, չեն համարվում աստվածային ներշնչված, բայց հավատացյալների կողմից համարվում են արժանի ուսումնասիրության: Pseudepigrapha-ն կեղծ գործեր են, որոնք իբր գրվել են աստվածաշնչյան գործչի կողմից: Երկրորդ կանոնական գործերն այն գործերն են, որոնք ընդունված են մեկ կանոնում, բայց ոչ բոլորում։
Ի՞նչ է նշանակում կեղծ պիգրաֆա բառը Աստվածաշնչում:
Աստվածաշնչյան ուսումնասիրություններում կեղծ պիգրաֆան վերաբերում է հատկապես աշխատություններին, որոնք ենթադրաբար գրված են Հին և Նոր Կտակարաններում հայտնի հեղինակությունների կամ հրեական կամ քրիստոնեական կրոնական ուսումնասիրություններով կամ պատմության մեջ ներգրավված անձանց կողմից… Մի տեքստի օրինակ, որը և՛ ապոկրիֆ է, և՛ կեղծ պիգրաֆիկ է, Սողոմոնի ձոներն են:
