Քանի որ հունարենում արիստոս նշանակում է «լավագույն», հին հույները, ինչպիսիք են Պլատոնը և Արիստոտելը, օգտագործում էին արիստոկրատիա բառը՝ նշանակելու լավագույն մարդկանց կառավարման համակարգ, այսինքն՝ նրանց։ ովքեր արժանի էին կառավարելու իրենց խելացիության և բարոյական գերազանցության շնորհիվ:
Որտեղի՞ց է առաջացել արիստոկրատիա բառը:
Արիստոկրատիան (հունարեն՝ ἀριστοκρατία aristokratía, ἄριστος aristos «գերազանց» և κράτος, kratos «կանոն») կառավարման ձև է, որն ուժը դնում է փոքր, արտոնյալ իշխող դասակարգի՝ արիստոկրատների ձեռքում։ տերմինը ծագում է հունարեն արիստոկրատիա բառից, որը նշանակում է «լավագույնների կանոն»
Ո՞վ է հորինել արիստոկրատիա բառը:
Ինչպես պատկերացրել է հույն փիլիսոփա Արիստոտելը (մ.թ.ա. 384–322), արիստոկրատիան նշանակում է քչերի՝ բարոյապես և ինտելեկտուալ առումով բարձրակարգ կառավարումը՝ ի շահ բոլորի:
Ի՞նչ է նշանակում արիստոկրատիա տերմինը:
1. կառավարություն լավագույն անհատների կամ փոքր արտոնյալ դասի կողմից: 2ա. կառավարություն, որում իշխանությունը վերապահված է փոքրամասնությանը (տես ժիլետի մուտքագրում 2 իմաստ 1ա) այն փոքրամասնությանը, որը բաղկացած է լավագույն որակավորում ունեցողներից: բ. այսպիսի կառավարություն ունեցող պետություն։
Ի՞նչն է ինչ-որ մեկին արիստոկրատ դարձնում:
Արիստոկրատը ինչ-որ մեկն է իշխող դասակարգից, սովորաբար նրանք, ովքեր ունեն ազնվականություն, փող կամ երկուսն էլ: Թեև ինքներդ արիստոկրատ չեք, բայց ձեր տոհմածառի վրա կարող եք տարօրինակ վիզոնտ ունենալ, եթե բավական հեռու գնաք:
