Ի պատասխան հյուսվածքների վնասվածքի, մարմինը նախաձեռնում է քիմիական ազդանշանային կասկադ, որը խթանում է արձագանքները, որոնք ուղղված են ախտահարված հյուսվածքների բուժմանը: Այս ազդանշանները ակտիվացնում են լեյկոցիտների քիմոտաքսիսը ընդհանուր շրջանառությունից դեպի վնասված վայրեր: Այս ակտիվացված լեյկոցիտներ արտադրում են ցիտոկիններ, որոնք հրահրում են բորբոքային պատասխաններ [7]:
Երբ հյուսվածքը վնասվում է, բորբոքային պատասխանն ակտիվանում է Ճի՞շտ, թե՞ սուտ:
Երբ հյուսվածքները վնասվում են, սկսվում է բորբոքային պատասխանը, և իմունային համակարգը մոբիլիզացվում է: Բնածին իմունային համակարգի իմունային բջիջները (այսինքն՝ նեյտրոֆիլները և էոզինոֆիլները) առաջինն են հավաքագրվում հյուսվածքների վնասվածքի կամ վնասման վայր՝ արյան անոթների և ավշային համակարգի միջոցով, որին հաջորդում են մակրոֆագները:
Ի՞նչն է ակտիվացնում բորբոքային պատասխանը:
Բորբոքային արձագանքը (բորբոքումը) տեղի է ունենում, երբ հյուսվածքները վնասվում են բակտերիաների, վնասվածքների, տոքսինների, ջերմության կամ որևէ այլ պատճառի պատճառով: Վնասված բջիջներն արտազատում են քիմիական նյութեր, այդ թվում՝ հիստամին, բրադիկինին և պրոստագլանդիններ Այս քիմիկատները արյան անոթներից հեղուկ արտահոսում են հյուսվածքների մեջ՝ առաջացնելով այտուց:
Ի՞նչ է բորբոքման ակտիվացումը
Բորբոքումն առաջանում է երբ բնածին իմունային բջիջները հայտնաբերում են վարակ կամ հյուսվածքային վնասվածք: Հսկողության մեխանիզմները ներառում են օրինաչափությունների ճանաչման ընկալիչներ (PRR) բջջի մակերեսին և ցիտոպլազմայում:
Ինչպե՞ս է մարմինը արձագանքում հյուսվածքային վնասվածքին:
Հյուսվածքի վնասվածքի դեպքում վնասված բջիջները թողարկում են բորբոքային քիմիական ազդանշաններ, որոնք առաջացնում են տեղային անոթների լայնացում՝ արյան անոթների լայնացում: Արյան հոսքի ավելացումը հանգեցնում է ակնհայտ կարմրության և ջերմության: Ի պատասխան վնասվածքի, հյուսվածքներում առկա մաստ բջիջները դեգրանուլացվում են՝ ազատելով հզոր վազոդիլացնող հիստամին:
