Տոհմաբանությունները ակնհայտորեն հետևում են տոհմածառերին, բայց դրանք նաև օգնում են մեզ հետևել քահանայական և թագավորական գծերին Իսրայելի պատմության ընթացքում: … Մեթյուը մեզ ասում է երկու հիմնական մարդկանց, ովքեր ամենակարևորն են այս ծագումնաբանության մեջ: « Հիսուսի տոհմաբանության հիշատակումը Հիսուսի տոհմաբանության մասին Հիսուսի մկրտության մասին պատմելուց հետո Ղուկաս 3.23–38-ում ասվում է. Հովսեփի որդին, որը Հելիի [որդին] էր…» (3:23) և շարունակվում է մինչև «Ադամը, որը Աստծո [որդի] էր» https://en.wikipedia: org › wiki › Genealogy_of_Jesus
Հիսուսի ծագումնաբանություն - Վիքիպեդիա
Մեսիան, Դավթի որդի, Աբրահամի որդի"
Ինչու է Հիսուսի ծագումնաբանությունը կարևոր:
Հետևաբար,
Ծագումնաբանությունը՝ որպես գործնական հետազոտության գործիք, կարևոր է որպես միջոց՝ իրագործելու շատ ավելի մեծ նպատակ՝ կապելու կամ կնքելու բոլոր նրանց, ովքեր ցանկանում են և որակավորում ունեն մեկում։ Աստծո՝ Հավիտենական Հոր մեծ ընտանիքը՝ Հիսուս Քրիստոսի՝ իր Միածին Որդու միջոցով:
Ինչու՞ է Աստվածաշունչը խոսում ծագումնաբանության մասին:
Աստվածաշունչն ինքնին չի դատապարտում ամբողջ ծագումնաբանությունը: Ավելի շուտ, այն մերժում է տոհմաբանության օգտագործումը՝ «ապացուցելու» մեկի արդարությունը կամ իր ուսմունքների ճշմարտացիությունը: Այն նաև մերժում է հավատուրացների օգտագործումը, որին որոշ քրիստոնյաներ տոհմաբանություն են դնում գնոստիցիզմի որոշ տեսակների մեջ:
Ինչո՞վ է կարևոր ծագումնաբանությունը:
Ծագումնաբանությունը կարող է երեխային հնարավորություն տալ հասնելու իրենց ընտանիքի անցյալին և իմանալու իր պատմության մասին, նախկին ապրելակերպի, կրոնի, ավանդույթների, ուտեստների և նույնիսկ իրադարձությունների մասին, որոնք ունեն ձևավորեց ընտանիքի անցյալն ու ներկան։
Ի՞նչ է ծագումնաբանությունը Աստվածաշնչում:
Ծննդոց գրքում արձանագրված են Ադամի և Եվայի հետնորդները: 4-րդ, 5-րդ և 11-րդ գլուխներում թվարկված ծագումնաբանությունը հայտնում է Աբրահամի արական ծագման գծային ծագումը, ներառյալ տարիքը, երբ յուրաքանչյուր հայրապետ հայր է դարձել իր անունով որդուն և դրանից հետո ապրած տարիների թիվը::
