Թլփատությունը, որը կիրառվում է որպես կրոնական ծես, հանդիպում է եբրայական Աստվածաշնչի տեքստերում, որպես Աբրահամական ուխտիմաս, ինչպես օրինակ Ծննդոց 17-ում, և հետևաբար կիրառվում է հրեաների և Մահմեդականներ, որոնք երկուսն էլ աբրահամական կրոններ են։
Ո՞րն էր Աստծո և Աբրահամի թլփատության ուխտը։
Թորայում Աստված պատվիրում է Աբրահամին թլպատվել 99 տարեկանում՝ որպես Իր և հրեաների գալիք սերունդների միջև կնքված ուխտի մաս: «Սա է իմ ուխտը, որը դուք պետք է պահեք իմ և ձեր և ձեզնից հետո ձեր սերունդների միջև, ձեր մեջ բոլոր արուները պետք է թլփատվեն
Ինչո՞ւ է Աբրահամը թլպատվել
Համաձայն Ծննդոցի՝ Աստված Աբրահամին պատվիրեց թլփատել իրեն, իր ընտանիքին և իր ծառաներին՝ որպես հավիտենական ուխտ իրենց մարմնի մեջ, տես նաև Աբրահամի Ուխտը: Նրանք, ովքեր թլփատված չէին, պետք է «կտրվեին» իրենց ժողովրդից։
Որո՞նք էին Աբրահամի հետ Աստծո ուխտի մաս:
Դուք պիտի թլփատվեք ձեր նախաբազուկների մարմնով, և դա կլինի իմ և ձեր միջև եղած ուխտի նշանը։ Աստված խոստացավ Աբրահամին դարձնել մեծ ժողովրդի հայր և ասաց, որ Աբրահամն ու նրա սերունդները պետք է հնազանդվեն Աստծուն: Փոխարենը Աստված կառաջնորդի նրանց և կպաշտպանի նրանց և կտար նրանց Իսրայելի երկիրը:
Ի՞նչ է թլփատությունը Նոր ուխտի մեջ։
Քրիստոնեություն և թլփատություն
Հին Կտակարանում թլփատությունը հստակորեն սահմանվում է որպես ուխտ Աստծո և բոլոր հրեա տղամարդկանց միջև: Նոր Կտակարանում թլփատությունը որպես պահանջ սահմանված չէ: Փոխարենը, քրիստոնյաներին կոչ է արվում « թլփատվել սրտով»՝ վստահելով Հիսուսին և խաչի վրա նրա զոհաբերությանը:
