Որտեղի՞ց է ծագում ջուտը: Ջուտի մեծ մասը ստացվում է սպիտակ ջուտ բույսի կեղևից կամ Corchorus capsularis ջուտի բերքահավաքը տեղի է ունենում տարին մեկ անգամ՝ մոտ չորս ամիս (մոտ 120 օր) աճող սեզոնից հետո: Ջուտը ոսկեգույն երանգ ունի, ուստի այն երբեմն անվանում են ոսկե մանրաթել:
Որտեղի՞ց է գալիս ջուտը:
Ջուտն արդյունահանվում է սպիտակ ջուտի բույսի կեղևից (Corchorus capsularis) և ավելի փոքր չափով տոսա ջուտից (C. olitorius) Այն բնական մանրաթել է ոսկեգույն գույնով: և մետաքսյա փայլ և, հետևաբար, կոչվում է Ոսկե մանրաթել: Ջուտը տարեկան մշակաբույս է, որի աճը տևում է մոտ 120 օր (ապրիլ/մայիս-հուլիս/օգոստոս):
Ի՞նչ սեզոնի մենք ստանում ենք ջուտ:
Յուտը անձրևային եղանակ է, որը ցանում է մարտից մինչև մայիս՝ ըստ տեղումների և հողի տեսակի:Հնձում են հունիսից սեպտեմբեր՝ կախված ցանքերի վաղ թե ուշ լինելուց։ Ջուտի համար անհրաժեշտ է տաք և խոնավ կլիմա՝ 24°C-ից 37°C ջերմաստիճանով: Անընդհատ անձրևը կամ ջրահեռացումը վնասակար է:
Ջուտը առաջանում է կենդանիներից:
Բնությունից ստացված մանրաթելերը կոչվում են բնական մանրաթելեր: Դրանք կարելի է ձեռք բերել բույսերից (բուսական մանրաթել), ինչպիսիք են բամբակը, ջուտը և այլն, կամ կենդանիներից ( կենդանական մանրաթել), ինչպիսիք են մետաքսը և բուրդը:
Որտե՞ղ է աճում ջուտը:
Ջուտի մշակումը հիմնականում կենտրոնացած է արևելյան և հյուսիս-արևելյան Հնդկաստանում, մինչդեռ մեստայի մշակումը տարածված է գրեթե ողջ երկրում: Բերքը կարելի է աճեցնել ցածր, միջին և բարձր հողատարածքներում, ինչպես խոնավության սթրեսի, այնպես էլ ջրի լճացման պայմաններում:
