Էտրուսկների թաղածածկ տեխնիկան կլանված էր հռոմեացիների կողմից, որոնք սկսեցին 1-ին դ. AD հասուն թաղման համակարգի զարգացում: Ձուլելով բետոն մեկ պինդ զանգվածի մեջ՝ հռոմեացիները ստեղծեցին կատարյալ կոշտության պահարաններ, որոնք զուրկ էին արտաքին մղումներից և հենարաններ չպահանջող։
Ե՞րբ է մշակվել աճուկային պահոցը:
Առաջին անգամ աճուկային պահոցն օգտագործել է Պերգամոնի արքա Աթալոս I-ը մ.թ.ա. 241-ից 197 թվականների միջև: Հետագայում այն լայնորեն կիրառվել է հին հռոմեացիների ճարտարապետության մեջ։ Այն նաև շատ տարածված էր եկեղեցական ճարտարապետության մեջ վաղ միջնադարում։
Ինչպե՞ս է ստեղծվում պահոցը:
Աճային (կամ խաչաձև) պահոց է ձևավորվում երկու տակառների ուղղահայաց խաչմերուկովԿողիկավոր (կամ կողավոր) պահոցն ապահովված է մի շարք կամարակապ անկյունագծային կողերով, որոնք պահոցի մակերեսը բաժանում են վահանակների: Օդափոխիչի պահոցը կազմված է գոգավոր հատվածներից, որոնք փռված են օդափոխիչի պես:
Ո՞վ է հորինել կամարակապ առաստաղները:
Ըստ Սենեկայի, հույները -ը հորինել են հանգուցաքարերով պահարաններ: Առաջին պահարանների հիմնաքարերը փորագրվել են անմիջապես որմնադրությանը: Դրանք թվագրվում են մ.թ.ա. 3rd դարի վերջից: Ե՛վ հույները, և՛ էտրուսկները օգտագործում էին այս հիմնաքարային տեխնիկան:
Ե՞րբ էր ամենասովորական երկրպագուների պահոցը:
Երկրպագուների պահոցն առավել տարածված էր հետևյալներից ո՞ր դեպքում: Ուշ գոթական Անգլիա. Սբ.