Ապաշխության խորհուրդը (նաև սովորաբար կոչվում է Հաշտության կամ խոստովանության հաղորդություն) կաթոլիկ եկեղեցու յոթ խորհուրդներից մեկն է (արևելյան քրիստոնեությունում հայտնի է որպես սուրբ խորհուրդներ), որտեղ հավատացյալները ազատվում են մկրտությունից հետո գործած մեղքերից և հաշտվում են քրիստոնյայի հետ…
Որո՞նք են ապաշխարության 4 խորհուրդները:
Ապաշխարության և հաշտության խորհուրդը ներառում է չորս մաս՝ զղջում, խոստովանություն, ապաշխարություն և թողություն:
Ո՞ր հաղորդությունն է երբեմն կոչվում ապաշխարության խորհուրդ:
Խոստովանության խորհուրդը կոչվում է նաև ապաշխարության և հաշտության խորհուրդ: Մենք օգտագործում ենք այս անունները այս հաղորդության տարբեր կողմերը նկարագրելու համար, քանի որ այն ներառում է ոչ միայն մեր մեղքերի խոստովանություն և ներում ստանալը:
Որո՞նք են հաշտության հաղորդության 4 մասերը:
Հաշտության հաղորդության չորս հիմնական մասերն են՝ 1) զղջում, 2) խոստովանություն, 3) ապաշխարություն, 4) թողություն:
Որո՞նք են ապաշխարության երեք տեսակները:
«Սուրբ Գիրքը և Հայրերը ամենից առաջ պնդում են երեք ձևերի վրա՝ պահը, աղոթքը և ողորմությունը, որոնք արտահայտում են դարձը սեփական անձի, Աստծու և ուրիշների նկատմամբ»: Նշվում են նաև մերձավորի հետ հաշտվելու ջանքերը և գթության պրակտիկան, «որը ծածկում է բազմաթիվ մեղքեր», ինչպես Ա Պետրոս 4։8-ում։
